piątek, 4 lipca 2014

Piękny smutek ("Grochów"A. Stasiuk)

Lubię krótkie formy prozatorskie Stasiuka. O "Grochowie" napiszę również krótko:


Okładka książki Grochów
Wyd. Czarne 2012, s. 96
  • zbiór czterech opowiadań-wspomnień: Babka i duchy, Augustyn, Suka, Grochów;
  • o śmierci, przemijaniu, odchodzeniu i pozostawaniu; 
  • spokojnie, sentymentalnie, lirycznie i rzeczowo zarazem;
  • mimo smutnej, bądź co bądź, tematyki, całość nie przygnębia, raczej zachwyca pięknem języka i trafnością refleksji, skłania do zadumy, uwrażliwia i uszlachetnia;
  • w prozie Stasiuka jest poezja, magia słowa,  metafizyka i melancholia, wyjątkowy nastrój;
  •  pisarz mistrzowsko skupia uwagę na tym, co bywa często niedostrzegane, pochyla się nad starością, chorobą, samotnością, przemijaniem, 
  • kojarzony z podróżami - tym razem oprócz opisu wyjazdów z tytułowym  tekście - zabiera czytelnika na wyprawę do lat minionych, do czasów dzieciństwa, a także w głąb ludzkiej psychiki;
  • wyważone słowa, ważne szczegóły;
  • grafiki Kamila Targosza mają w cobie coś z malarstwa M. Chagalla; są wyjątkowo kompatybilne z twórczością A. Stasiuka.

3 komentarze:

'Napisz proszę, chociaż krótki list" ;-)

Moja lista blogów