Są powieści, które czyta się jednym tchem, są też takie, które
smakuje się powoli, doświadczając w trakcie lektury wielu odczuć i
emocji. Sięgając po twórczość katalońskiego mistrza prozy, trzeba się
nastawić raczej na niespieszne czytanie i towarzyszące mu refleksje. Agonia dźwięków to literacka uczta intrygująca treścią i zaskakująca uniwersalnością swej wymowy.
(...)
ciąg dalszy pod linkiem:
http://zycieipasje.net/2017/08/02/agonia-dzwiekow-jaume-cabre-recenzja/
Cabre - jak widać w doskonałej formie. Zamierzam się z nim zmierzyć:)
OdpowiedzUsuńCo prawda oprócz "Agonii..." znam tylko "Głosy Pamano", więc nie mam szerszego porównania, jednak wiem, że "Agonia..." ( napisana wczesniej) nie jest tak skomplikowana fabularnie jak "Głosy..", warto przeczytać ze względu na ciekawą tematykę
Usuń